Σε θυμάμαι – 2007
ΣΤΙΧΟΙ Σε θυμάμαι – 2007
Συχνά περνώ τα πρωινά σαν βότσαλο που μένει σε άγρια ακρογιαλιά
Σπαρμένα δάκρυα από βροχή νοτίζουν την ψυχή και φεύγουν σαν πουλιά
Άραγε είναι η ανάσα σου που θόλωνε το τζάμι,
η αλμύρα σου που θόλωνε το νου
Σπαρμένα δάκρυα από βροχή νοτίζουν την ψυχή και φεύγουν σαν πουλιά
Άραγε είναι η ανάσα σου που θόλωνε το τζάμι,
η αλμύρα σου που θόλωνε το νου
Σε θυμάμαι το χάδι εσύ του κόσμου, σκοτάδι εσύ και φως μου
Κραυγή μου, μοναξιά και ξενιτειά μου
Σε θυμάμαι το χάδι εσύ του κόσμου
Βρίσκω ανάσα αγάπη για να σε πω
Ανάσες πρόσωπα ζητούν και χέρια να πιαστούν στης λήθης το ταξίδι
Κι αυτά τα λόγια στο χαρτί σαν δυο παιδιά θα περιμένουν τη σειρά τους στο παιχνίδι
Άραγε πέρασε το φως που ράγιζε τη νύχτα,
το όνειρο που βγήκε αληθινό
Σε θυμάμαι το χάδι εσύ του κόσμου, σκοτάδι εσύ και φως μου
Κραυγή μου, μοναξιά και ξενιτειά μου
Σε θυμάμαι το χάδι εσύ του κόσμου
Βρίσκω ανάσα αγάπη για να σε πω
Στίχοι για το τραγούδι Σε θυμάμαι – 2007 Μαρία Καναβάκη του έτους σε στίχους Μαρία Καναβάκη και σύνθεση Μαρία Καναβάκη από το album Παράξενο τοπίο.