Στη χαμένη Ατλαντίδα – 2017      

Στη χαμένη Ατλαντίδα
βρέθηκε μια εφημερίδα
που `γραφε πως μες στη χώρα
ήτανε όλα τους στην ώρα!

Ακριβώς η ώρα έξι
ξύπναγαν προτού να φέξει
και στις τέσσερις κι εννιά
γύριζαν απ’ τη δουλειά

Στις επτά του κάθε μήνα
άνθιζαν μόνο τα κρίνα,
πάντα στις είκοσι οχτώ
τρώγαν φρικασέ ζεστό

Αχ! Μη γίνει κάνα λάθος
φώναζαν με τόσο πάθος
ο παπάς κι ο στρατηγός,
ο μανάβης κι ο γιατρός

Τι ακρίβεια μεγάλη,
και τι τάξη, να `χαν κι άλλοι,
όλα στη σωστή τους θέση,
τίποτα μην είν’ στη μέση!

Ήρθε όμως μία νύχτα
που ξεχάστηκε στα δίχτυα
ένας σπάρος στρογγυλός
κι όλα γύρισαν αλλιώς…

Ο ψαράς για ν’ αγοράσει
πριν η ώρα να περάσει
μιαν εφημερίδα μόνο
ξέχασε σπάρο και τόνο…

Πήγε η ανατολή στη δύση
κι ο Ιούλιος πριν ν’ αρχίσει,
χιόνι ρίχνει και βροντές
στα βουνά, στις αμμουδιές

Αχ! Πώς έγινε το λάθος
φώναζαν με τόσο πάθος
ο παπάς κι ο στρατηγός,
ο μανάβης κι ο γιατρός

Πάει η ακρίβεια, πάει κι η τάξη
όλα πια έχουν αλλάξει
κι από την σωστή τους θέση,
όλα τους έχουν πια πέσει

Πλημμυρίσανε τα σπίτια,
στα μπαλκόνια βγήκαν φύκια
τα κουτάβια κολυμπούν
και τα ψάρια, δες, πετούν…

Και οι άνθρωποι οι καημένοι
φύγαν παραπονεμένοι
και μες στου ουρανού τα μέρη
ψάχνουνε να βρουν λημέρι

Για μια μόνο εφημερίδα
χάθηκε η Ατλαντίδα,
για ένα λάθος, μήνα Μάρτη
σβήστηκε από τον χάρτη.