Στου χρόνου το σφαγείο – 1992
ΣΤΙΧΟΙ Στου χρόνου το σφαγείο – 1992
Μια ομίχλη σάπια αιωρείται
στις δυτικές τις συνοικίες,
παλιές αντένες σκουριασμένες
και γκρίζες πολυκατοικίες.
στις δυτικές τις συνοικίες,
παλιές αντένες σκουριασμένες
και γκρίζες πολυκατοικίες.
Νεκροταφεία αυτοκινήτων
κι ο ουρανός όλο χλομιάζει
και στέλνει SOS απελπισίας
σε μια πόλη που του μοιάζει.
Αχ, Σαλονίκη ότι μισήσαμε
είναι πολύ αργά να το αλλάξουμε.
Αχ, Σαλονίκη ότι αγαπήσαμε
είναι πολύ νωρίς να το ξεχάσουμε.
Αιώνες εικοστρείς να στέκεις
για τους φυγάδες αγκαλιά ανοιγμένη
και μέσα σου όλοι να χωράνε
μάνα, γυναίκα, φίλη κι ερωμένη.
Στης ιστορίας τις γάζες τυλιγμένη
με λιγοστά ρινίσματα από φως
σκυφτή μέσα στου χρόνου το σφαγείο
σαν ένας νέος βιβλικός Αυδαίος.
Κι αν τώρα είναι εκδίκηση φοβάμαι
των ημερών που έχουνε πια χαθεί,
είναι που η απουσία τους σταλάζει
εντός μου πόνο, πίκρα και χολή.
Στίχοι για το τραγούδι Στου χρόνου το σφαγείο – 1992 Νίκος Μωραϊτόπουλος του έτους σε στίχους Νίκος Μωραϊτόπουλος και σύνθεση Νίκος Μωραϊτόπουλος από το album Στου χρόνου το σφαγείο.