Στο ράφι μείνανε πολλές – 1954
ΣΤΙΧΟΙ Στο ράφι μείνανε πολλές – 1954
Αφού το ξέρεις, πως παιδί είμαι τζιμάνι,
δεν τις μασάω τις κουτές σου μηχανές,
γιατί μεγάλωσα μεσ’ στο Πασαλιμάνι
και δε σηκώνω από γκρίνιες και φωνές.
δεν τις μασάω τις κουτές σου μηχανές,
γιατί μεγάλωσα μεσ’ στο Πασαλιμάνι
και δε σηκώνω από γκρίνιες και φωνές.
Ο έρως πείσματα δε θέλει, να το ξέρεις,
στο ράφι μείναν σαν και σένανε πολλές,
σ’ έχω μισήσει, σου το λέω, να το ξέρεις,
θα με θυμάσαι, θα υποφέρεις και θα κλαις.
Μάθε, πως ήθελα, από καιρό να στρίψω
και ήρθ’ η ώρα κι η στιγμή να σου το πω,
δεν το βαστάω, θα στο πω, δε θα (σ)το κρύψω,
και δε σε θέλω, έπαψα να σ’ αγαπώ.
Στίχοι για το τραγούδι Στο ράφι μείνανε πολλές – 1954 Νίκος Καλλέργης του έτους σε στίχους Γιάννης Παπαϊωάννου και σύνθεση Γιάννης Παπαϊωάννου από το album 78 στροφές - Στο ράφι μείνανε πολλές.