Τι περιμένουν – 2000
ΣΤΙΧΟΙ Τι περιμένουν – 2000
Τώρα τελειώσανε τ’ αστέρια, τα φεγγάρια, τα πουλιά.
Μονάχα αυτοί οι δρόμοι περιμένουν
να τρέξω δίχως να με νοιάζει με τα πόδια μου γυμνά
στη λεωφόρο που όλοι σπάζουνε γυαλιά,
στη λεωφόρο που όλοι σπάνε τον καθρέφτη τους γυαλιά
και περιμένουνε, με περιμένουν.
Μονάχα αυτοί οι δρόμοι περιμένουν
να τρέξω δίχως να με νοιάζει με τα πόδια μου γυμνά
στη λεωφόρο που όλοι σπάζουνε γυαλιά,
στη λεωφόρο που όλοι σπάνε τον καθρέφτη τους γυαλιά
και περιμένουνε, με περιμένουν.
Ήταν παράξενο το φως,
το φως της Κυριακής
σε τρόμαξε το σφύριγμα του τραίνου.
Τόσο βαθιά που κολυμπάς δε σ’ αναγνώρισε κανείς.
Το ξέρω πως στο τέλος θα φανείς,
το ξέρω πως στο τέλος θα φανείς για να που πεις
πως ανασαίνουνε αυτοί που ανασαίνουν,
πως ανασαίνουν.
Δίχως να με νοιάζει με τα πόδια μου γυμνά
στη λεωφόρο που όλοι σπάζουνε γυαλιά,
στη λεωφόρο που όλοι σπάνε τον καθρέφτη τους γυαλιά
και περιμένουνε, με περιμένουν.
Στίχοι για το τραγούδι Τι περιμένουν – 2000 Ξύλινα Σπαθιά του έτους σε στίχους Παύλος Παυλίδης και σύνθεση Ξύλινα Σπαθιά από το album Ενας κύκλος στον αέρα.