Το διαβατήριο – 1964
ΣΤΙΧΟΙ Το διαβατήριο – 1964
Πικρό σαν δηλητήριο
είναι το διαβατήριο
που πήρα για τα ξένα.
Μα τι να κάνω ο φτωχός,
μπροστά μου βρίσκεται γκρεμός
και πίσω μαύρο ρέμα.
είναι το διαβατήριο
που πήρα για τα ξένα.
Μα τι να κάνω ο φτωχός,
μπροστά μου βρίσκεται γκρεμός
και πίσω μαύρο ρέμα.
Πικρό σαν δηλητήριο
είναι το διαβατήριο,
μα όταν ζεις χωρίς ελπίδα,
όπου γης είναι πατρίδα.
Απ’ τους καημούς που πέρασα
μια μέρα δεν εγέλασα,
τα μάτια μου όλο κλαίνε.
Και πήρα την απόφαση
να φύγω για την κόλαση
που ξενιτιά τη λένε.
Πικρό σαν δηλητήριο
είναι το διαβατήριο,
μα όταν ζεις χωρίς ελπίδα,
όπου γης είναι πατρίδα.
Μάνα κι αγάπη μου καλή,
πάτε κι ανάψτε ένα κερί
στης Παναγιάς τη χάρη,
στην ξενιτιά να μη χαθώ
μα γρήγορα να ξαναρθώ
στην αγκαλιά σας πάλι.
Στίχοι για το τραγούδι Το διαβατήριο – 1964 Στέλιος Καζαντζίδης του έτους σε στίχους Κώστας Βίρβος και σύνθεση Θόδωρος Δερβενιώτης από το album 45άρια 1964.