Το κάλεσμα – 1990
ΣΤΙΧΟΙ Το κάλεσμα – 1990
Της φυλακής μου χλωμό ξημέρωμα,
της μοναξιάς μου φυλαχτό,
πόθου αλύτρωτου πρωτοφανέρωμα,
και χρόνου μου αναφιλητό,
πόθου αλύτρωτου πρωτοφανέρωμα,
και χρόνου μου αναφιλητό.
της μοναξιάς μου φυλαχτό,
πόθου αλύτρωτου πρωτοφανέρωμα,
και χρόνου μου αναφιλητό,
πόθου αλύτρωτου πρωτοφανέρωμα,
και χρόνου μου αναφιλητό.
Αγάπης άγγιχτης γλυκό ξεσκέπασμα,
της μοίρας άγριο μυστικό,
νύχτας ακάλεστης μεθυσοκέρασμα,
της νιότης βήμα βιαστικό,
νύχτας ακάλεστης μεθυσοκέρασμα,
της νιότης βήμα βιαστικό.
Άστρα μου απάτητα, χρόνια αβασίλευτα,
χρόνια και χρόνια καρτερώ,
τις νύχτες ρώταγα τ’ άστρα τ’ αμίλητα
κι όλο κινούσα να σε βρω,
τις νύχτες ρώταγα τ’ άστρα τ’ αμίλητα
κι όλο κινούσα να σε βρω.
Μάτια σαν θάλασσες, λόγια αταξίδευτα,
λόγια που σήκωσαν πανιά,
στο γλυκοχάραμα κόπασε η θύελλα,
είσαι παντού και πουθενά,
στο γλυκοχάραμα κόπασε η θύελλα,
είσαι παντού και πουθενά.
Στίχοι για το τραγούδι Το κάλεσμα – 1990 Χρήστος Τσιαμούλης του έτους σε στίχους Γιώργος Σταυριανός και σύνθεση Γιώργος Σταυριανός από το album Ανεμος είναι.