Το μεθυσμένο καράβι Ιv
ΣΤΙΧΟΙ Το μεθυσμένο καράβι Ιv
Συχνά στον μάρτυρα δυχτιασμένο με συντεταγμένα,
Η θάλασσα με κύμα άπλωνε κοράλλιο αρπακτικό.
Ή ανθοταξιών μπουμπούκια επιλεγμένα,
Και σαν γυναίκα `γω κοκάλωνα από τον θαυμασμό.
Η θάλασσα με κύμα άπλωνε κοράλλιο αρπακτικό.
Ή ανθοταξιών μπουμπούκια επιλεγμένα,
Και σαν γυναίκα `γω κοκάλωνα από τον θαυμασμό.
Στο κατάστρομα όρνια μάλωναν
Με μάτια ασπροκίτρινα και μοχθηρά,
Και τα άστεγα πτώματα σκαρφάλωναν
Στο αμπάρι σαθρό τα όνειρά μου να μοιραστούν απατηλά.
Των ορμίσκων τα πλοκάμια να με κρατήσουν δεν μπορούν,
Και ο τυφώνας μ’ εξορίζει σε ουρανούς χωρίς πουλιά,
Το μεθυσμένο από το αλάτι σκελετό μου δε θα βρουν,
Ούτε οι νέοι Μονίτορες, ούτε της Χάνσας τα πλοία παλιά.
Εξυψώθηκα φορώντας ομίχλωμα χρωμοφόρο,
Και τρύπησα την στέγη τ’ ουρανού την ημισφαιρική,
Όπου για ποιητές καλούς, θεσπέσιο δώρο –
Τρέχουν δάκρυα γαλάζια και βλέννα αστρική.
Στις ανταύγειες ηλεκτρικές οργίαζε του Θεού το νταούλι
Μαινόταν κάτω μου ο ωκεανός σαν σατανάς,
Γκρέμιζαν με ροπαλιές τον Θόλο οι Ιούλιοι
Και κούφωνε του φλεγόμενου αβύσσου-ουρανού ο σαματάς.
Στίχοι για το τραγούδι Το μεθυσμένο καράβι Ιv του έτους σε στίχους Αρθούρος Ρεμπώ και σύνθεση Αμελοποίητα από το album .