Το ποίημα της Εσθήρ Μπεσσαλέλ
ΣΤΙΧΟΙ Το ποίημα της Εσθήρ Μπεσσαλέλ
Θα τους αρπάξω από τα μούτρα
τους αγαθούς τους πονεμένους ανθρώπους
και με φωνές και με σκουξίματα
Θα επιμείνω να μου πουν
αν συνάντησαν πουθενά
ποτέ
-και τώρα πού να βρίσκεται;-
Την Εστερίκα
τη Ρίκα
τ’ αστέρι το λαμπρό
στα πρώτα ερωτικά μου χρόνια τα νεανικά
τα μικράτα μου!
Ω! το κελεπούρι του μεγάλου παρισινού βιβλιοπωλείου!
Η χαριτωμένη Γαλλιδούλα!
(Με βαθιές ρίζες –όμως-
εις γην Χαναάν)
…]
μήπως να μετανάστεψε –ως ποθούσε-
στο “Ερέτζ Ισραήλ”;
Μήπως μου την εκάμαν
λουλουδάκι
οι απαίσιοι Νατσήδες;
Ή μήπως τώρα να `ναι κάπου να μαραίνεται
και να μη
με θυμάται;
Στίχοι για το τραγούδι Το ποίημα της Εσθήρ Μπεσσαλέλ του έτους σε στίχους Νίκος Εγγονόπουλος και σύνθεση Αμελοποίητα από το album .