Το ραϊσμένο ποίημα
ΣΤΙΧΟΙ Το ραϊσμένο ποίημα
Κι εξ άλλου, κρακ, από μια μέρα και μετά
–σε χρόνο αόριστο κι ανύποπτο–
όλα –κρακ– αρχίζουν να ραΐζουν.
Ράισμα πρώτο κρακ
και κρακ και κρακ…
έπειτα παύεις να μετράς.
τι να πρωτομετρήσεις;
–σε χρόνο αόριστο κι ανύποπτο–
όλα –κρακ– αρχίζουν να ραΐζουν.
Ράισμα πρώτο κρακ
και κρακ και κρακ…
έπειτα παύεις να μετράς.
τι να πρωτομετρήσεις;
Τα πρόσωπά τους, οι κινήσεις
λέξεις, φράσεις, φθόγγοι, συλλαβές
κρακ–κρακ ραΐζουνε.
γεμίζουνε ραϊσματιές – τ’ ακούς καλά το βλέπεις.
Γυάλινα σα να `ναι κι εύθραυστα φυσικά.
Ραΐζει ο χρόνος – κρακ
γυάλινος σα να `ταν. Παύει να κυλάει
των ημερών του οι ώρες, τοίχοι ρημαδιών
κρακ–κρακ ως το ταβάνι
ανοίγουνε ρωγμές
και μπάζουνε, μπάζουνε βροχή
χιόνι, αγιάζι απουσίας.
Στρυχνίνη μπάζουν: Άρνηση.
Σιωπή. Αδιαφορία.
Κι η ποίηση – γιατί όχι κι αυτή –
μια ώρα αόριστη κι ανύποπτη
σ’ ένα σημείο – κρακ
ραΐζει, σπάζει, παύει ν’ ανασαίνει μουσικά
στο φθόγγο σίγμα ταυ – του στ–ίχου αυτού
και τελειώνει, κόβεται
σωριάζεται σε θρύψαλα
όπως σ’ αυτό το ραϊσμένο ποίημά της.
Στίχοι για το τραγούδι Το ραϊσμένο ποίημα του έτους σε στίχους Σταύρος Βαβούρης και σύνθεση Αμελοποίητα από το album .