Το στέκι των αλαρτωλών – 2015
ΣΤΙΧΟΙ Το στέκι των αλαρτωλών – 2015
Είναι μια πόρτα αλλιώτικη
στη πλάτη της ζωής
που ανοίγει μόνο σε μποέμ, απόκληρους
κι’αγρίμια.
Ψαγμένο περιθώριο φευγάτης εποχής
κορμιά μιας γέννας του καημού
ανθρώπινα συντρίμια.
στη πλάτη της ζωής
που ανοίγει μόνο σε μποέμ, απόκληρους
κι’αγρίμια.
Ψαγμένο περιθώριο φευγάτης εποχής
κορμιά μιας γέννας του καημού
ανθρώπινα συντρίμια.
Κι ως κάθε που τ’απόβραδο
θα ρίξει τον μπερντέ
στο στέκι των αμαρτωλών σαν τα πουλιά
κουρνιάζουν
κι οληνυχτίς με σέρτικο, αψέντι και καφέ,
με ιστορίες σοβαρές
γελάνε και σαρκάζουν.
Είπα κι εγώ απο κοντά μια νύχτα
να βρεθώ
και με παρέα την Φαράχ
το στέκι να γνωρίσω
όμως με σβέρκο και κοιλιά στρωμένα
απο καιρό
η πόρτα του με ξέρασε
και επι τόπου πίσω.
Κι αν απο τότε έστιψα τον νου μου
για να βρει,
τι είναι αυτό, που εύκολα το λένε αμαρτία
βρίσκω πως είμαι στάσιμος
ακόμα στην αρχή
και πως θα πάει για πολύ
αυτή η ιστορία.
Στίχοι για το τραγούδι Το στέκι των αλαρτωλών – 2015 Γιάννης Λάρδης του έτους σε στίχους Γιώργος Καραμανλής και σύνθεση Χρήστος Γιαννόπουλος από το album Ενα δέντρο που το λένε Αυλαία.