Το τραγούδι της ελπίδας – 1995
ΣΤΙΧΟΙ Το τραγούδι της ελπίδας – 1995
Βλαστάρι μου δε χάθηκες
ο νους μου το’ χει ορίσει,
οι κλώνοι σου ν’απλώνονται
σ’ ανατολή και δύση.
ο νους μου το’ χει ορίσει,
οι κλώνοι σου ν’απλώνονται
σ’ ανατολή και δύση.
Από τη στάχτη σπίθισε
τη φλόγα της ζωής μας
και γίνε άστρο του ουρανού
που φέγγε την ψυχή μας.
Έχε το σύννεφο άλογο
και το άστρο χαλινάρι
και τα βιβλία της φυλής
να φέγγουν κάθε βράδυ.
Στις στράτες που πορεύεσαι
το δάκρυ γέλιο κάμε,
πάλι με χρόνους με καιρούς
πάλι δικά μας θα ’ναι.
Στίχοι για το τραγούδι Το τραγούδι της ελπίδας – 1995 Βασιλική Λαβίνα του έτους σε στίχους Γιάννης Μαρκόπουλος και σύνθεση Γιάννης Μαρκόπουλος από το album Ανα-γέννηση Κρήτη ανάμεσα σε Βενετιά και Πόλη.