Το τραγούδι της ιδιοκτησίας – 1992      

Είναι μια απελπισία
Και η ιδιοκτησία
Τι νομίζεις;
Άντε να πληρώνεις φόρους
Για εξώσεις δικηγόρους
Θες δε θες κάποιον να βρίζεις
Τι νομίζεις

Να’σαι πάντα με το δίκανο
Πίσω από τον κάθε ανίκανο
Και να πρέπει μοναχή σου να τα λύσεις;
Τα χιλιάδες τα προβλήματα
Και σιγά καλέ τα χρήματα
Που σου φτάνουν ίσα ίσα να ψοφήσεις
Τι νομίζεις – τι νομίζεις;

Πρέπει να’χεις τελικά αναισθησία
Για ν’αντέχεις να κρατάς ιδιοκτησία
Τι νομίζεις;
Πιο καλά είναι ό,τι βρεις να το γκρεμίζεις
Τι νομίζεις;