Το τραγούδι του Μπερτόλδου – 1975      

Μπορεί να είσαι βασιλιάς
όμως τρως απ’ το ψωμί μου
και τα ρούχα που φοράς
απ’ τα χέρια είναι κάποιας χωρικιάς.

Αν και είσαι βασιλιάς
όμως μένεις σε παλάτι
και κοιμάσαι σε κρεβάτι
που είναι της δικής μου μαστοριάς.

Μπορεί να είσαι βασιλιάς
μα μιλάμε ίδια γλώσσα,
και τον έρωτα τον κάνεις
ακριβώς όπως κι εγώ, σαν βασιλιάς.

Αν και είσαι βασιλιάς στο στρατό και στο χρυσάφι,
από μένα ξεχωρίζεις,
μα κι αυτά που δεν τα παίρνεις,
από μένα, το χωριάτη, τα βουτάς.