Φεύγουν τα χρόνια – 1997
ΣΤΙΧΟΙ Φεύγουν τα χρόνια – 1997
Το πρόσωπό σου σαν μετάξι
στα χείλη ρόδα κι ευωδιές,
θέλει η ψυχή σου να πετάξει
σαν πασχαλίτσα στις ροδιές.
στα χείλη ρόδα κι ευωδιές,
θέλει η ψυχή σου να πετάξει
σαν πασχαλίτσα στις ροδιές.
Τον ήλιο τάζουνε δικό σου
σ’ ένα σκισμένο ουρανό,
γίνεται δέντρο ο θυμός σου
κι είναι καμμένο το βουνό.
Φεύγουν τα χρόνια σαν πουλιά
και είσ’ ακόμα μια σταλιά,
φοβάμαι μήπως ξεχαστείς
όταν στη θέση μου θα `ρθείς.
Στα μάτια σου δυο ανεμώνες
το φως γυρεύουνε της γης,
στη Ζάκυνθο κάτι χελώνες
πρέπει να ζήσουν, να τις δεις.
Στίχοι για το τραγούδι Φεύγουν τα χρόνια – 1997 Αναστασία Μουτσάτσου του έτους σε στίχους Λίτσα Μπεσκάκη και σύνθεση Βασίλης Παπαδόπουλος από το album Νερό κι αρμύρα.