Φυλακή – 2008
ΣΤΙΧΟΙ Φυλακή – 2008
Τα πάντα έχουνε τελειώσει.
Από τα δάκρυα, στο βλέμμα σκοτεινιά.
Ο πόνος μ’ έχει πια παγώσει.
Η σκέψη στα παλιά, απλή παρηγοριά.
Λες και με έχουνε κλειδώσει,
σ’ ένα κρυφό κενό,
συνήθισα να ζω.
Από τα δάκρυα, στο βλέμμα σκοτεινιά.
Ο πόνος μ’ έχει πια παγώσει.
Η σκέψη στα παλιά, απλή παρηγοριά.
Λες και με έχουνε κλειδώσει,
σ’ ένα κρυφό κενό,
συνήθισα να ζω.
Έλα βγάλε με από τη φυλακή μου.
Έλα φως να μου γεμίσεις τη ζωή,
μ’ ένα χάδι να ζεστάνεις την ψυχή μου.
μ’ ένα φιλί, να δικαιώσεις την αναμονή.
Τις νύχτες στην πόλη περπατάω,
μ’ ένα παράπονο, που έμεινε βουβό
χωρίς σκοπό σαν προχωράω,
το πλήθος άπονο μου μοιάζει κι εχθρικό
κι όλο το κόσμο προσπερνάω
και στο κρυφό κενό,
ξανά ακροβατώ.
Έλα βγάλε με από τη φυλακή μου.
Έλα φως να μου γεμίσεις τη ζωή,
μ’ ένα χάδι να ζεστάνεις την ψυχή μου.
μ’ ένα το φιλί, να δικαιώσεις την αναμονή.
Στίχοι για το τραγούδι Φυλακή – 2008 Μαριάντα Πιερίδη του έτους σε στίχους Ποσειδώνας Γιαννόπουλος και σύνθεση Κώστας Σέγγης από το album Σε προκαλώ.