Φυσάει – 2002
ΣΤΙΧΟΙ Φυσάει – 2002
Όταν οι πράξεις προσπεράσουνε τις λέξεις
Όταν γυρίσεις κι ‘ναι πίσω σου η αρχή
Όταν το όνομα που ξέχασες φωνάξεις
Θ’ αρχίσει ο άνεμος που σπάει τη σιωπή
Όταν γυρίσεις κι ‘ναι πίσω σου η αρχή
Όταν το όνομα που ξέχασες φωνάξεις
Θ’ αρχίσει ο άνεμος που σπάει τη σιωπή
Θ’ αρχίσει ο άνεμος που φέρνει στις ψυχές μας
Ένα άγριο άρωμα, μια θύμηση παλιά
Κάτι απ’ τ’ αύριο, γλυκό σαν τα’ όνειρο μας
Τότε θα νιώσεις πως υπάρχουμε ξανά
Να, να, να
Φυσάει τ’ ακούς, φυσάει…
Το πεπρωμένο σου αν σπάσεις σαν καθρέφτη
Μες’ τα κομμάτια του θ’ ακούσεις μια φωνή
Όλος ο κόσμος μας πως μοιάζει με τραγούδι
Που όλες οι θάλασσες ψιθύρισαν μαζί
Θ’ αρχίσει ο άνεμος που φέρνει στις ψυχές μας
Ένα άγριο άρωμα, μια θύμηση παλιά
Κάτι απ’ τ’ αύριο και λίγο απ’ το παρόν μας
Τότε θα νιώσεις πως υπάρχουμε ξανά
Να, να, να
Φυσάει τ’ ακούς, φυσάει…
Στίχοι για το τραγούδι Φυσάει – 2002 Γιώργος Αετόπουλος του έτους σε στίχους Γιώργος Αετόπουλος και σύνθεση Γιώργος Αετόπουλος από το album Ο,τι αρχίζει να κυλά.