Χρυσαφένιος αετός      

Πάλι ξαναγεννήθηκα κι ήρθα στα λογικά μου
γιατί θωρούν τα μάτια μου ό,τι θέλει η καρδιά μου,
γιατί θωρούν τα μάτια μου ό,τι θέλει η καρδιά μου.

Καλώς τονε το Γιώργο μου τον πολυαγαπημένο
που μου τον είχε η μοίρα του χρόνια ξενιτεμένο,
που μου τον είχε η μοίρα του χρόνια ξενιτεμένο.

Ξενιτεμένο μου πουλί που `ρθες από τα ξένα
μέσα στην πρώτη σου φωλιά, ξέχνα τα περασμένα,
μέσα στην πρώτη σου φωλιά, ξέχνα τα περασμένα.

Παίχτε λαούτα παίξετε, παίξτε κι εσείς βιολιά μου
κι ο χρυσαφένιος μου αητός βρίσκεται πια κοντά μου,
κι ο χρυσαφένιος μου αητός βρίσκεται πια κοντά μου.

Τώρα ξενιτεμένε μου, συ θα `σ’ ο βασιλιάς μου
όπως και πάντα ήσουνα ο πόθος της καρδιάς μου,
όπως και πάντα ήσουνα ο πόθος της καρδιάς μου.

Παίξτε λαούτα παίξετε, παίξτε βιολιά, κλαρίνα
κι ο χρυσαφένιος μου αϊτός βρίσκεται στην Αθήνα,
κι ο χρυσαφένιος μου αϊτός βρίσκεται στην Αθήνα,

Να μας ζήσεις Γιώργο μου!