Όρθρου βαθέως
ΣΤΙΧΟΙ Όρθρου βαθέως
Εκείνο που σ’ εμένα
συγκινούσε
– και συγκινεί πάντοτε –
τους
ανθρώπους
είναι
η καταπληκτική μου ομοιότης
με τον
Aβραάμ Λίνκολν
συγκινούσε
– και συγκινεί πάντοτε –
τους
ανθρώπους
είναι
η καταπληκτική μου ομοιότης
με τον
Aβραάμ Λίνκολν
μάλιστα σαν κάποτες ανεγέρθηκε το μπρούντζινό μου άγαλμα
σε μίαν οποιαδήποτε πλατεία του Πειραιώς
εναπόθεσαν
στα πόδια μου
σιωπηλά
κάτι
που έμοιαζε
– δεν εδιάκρινα καλά πάν’ απ’ το βάθρον –
σαν λείψανο
σα χάλκινο
μαγκάλι
μ’ αναμμένα κάρβουνα
περίμενα να νυχτώση καλά
κι’ όταν επλησίασα
να δω
διεπίστωσα
– με τι χαρά –
ότι δεν είταν τίποτ’ άλλο
παρά
τα μαύρα μάτια της γυναίκας π’ αγαπώ
που
ελάμπανε
μέσ’ στο
σκοτάδι.
Στίχοι για το τραγούδι Όρθρου βαθέως του έτους σε στίχους Νίκος Εγγονόπουλος και σύνθεση Αμελοποίητα από το album .