17 του Μηνά – 2011
ΣΤΙΧΟΙ 17 του Μηνά – 2011
Σαν ταξίδι γλυκόσυρτο και ποτό δυνατό
μιαν ανάσα τ’ αέρα
τι θαμπό το παράθυρο, μια σταγόνα κρατώ
στου μυαλού μου τη σφαίρα
Πήρα κάρβουνο λάφυρο κι ένα φως αρμυρό
θα φορώ νύχτα μέρα
Δες πουλί μου αιμόφυρτο πως εσέ λαχταρώ
κι ας πηγαίνω πιο πέρα.
μιαν ανάσα τ’ αέρα
τι θαμπό το παράθυρο, μια σταγόνα κρατώ
στου μυαλού μου τη σφαίρα
Πήρα κάρβουνο λάφυρο κι ένα φως αρμυρό
θα φορώ νύχτα μέρα
Δες πουλί μου αιμόφυρτο πως εσέ λαχταρώ
κι ας πηγαίνω πιο πέρα.
Το πυκνό τ’ ουρανού μου ‘χε τάξει
σε λεπίδα φωτιάς να καώ
Τι να πεις άλλο πια, τι να πω
βρες το πέρασμα μόλις αστράψει
ένα δάκρυ δικό μου να στάξει
σ’ ένα τραύμα δικό σου νωπό
Τελευταία φορά θα σ’ το πω
σβήσ’ τα μάτια η λάμψη σαν πάψει.
Με κλειδιά καστροφύλακα σε ποιο κάστρο να μπω
να πατήσω ποιους θρόνους
για ρυθμό στα πετρότοιχα ποιο ραβδί να χτυπώ
ποιους να σύρω διαδρόμους
σφύριζέ μου καλότυχα του πολέμου σκοπό
σαν σκοπεύω τους νόμους
στην καρδιά τι τους φύλαξα με σφυγμό δανεικό
όσους μ’ άφησαν χρόνους.
Στίχοι για το τραγούδι 17 του Μηνά – 2011 Χαΐνηδες του έτους σε στίχους Μηνάς Μπαμπάτσης και σύνθεση Δημήτρης Αποστολάκης από το album Αγροτοκτηνοτροφικά & Μητροπολιτικά.