Sorry φίλε      

Ζούσα μέσα στην ανία στο δωμάτιο το ψυχρό
μια κιθαρα συνοδεία να ξοδεύω τον καιρό
είχα βρει ισσοροπία το τηλέφωνο χτυπα
μια φωνη τοσο οικεία ενός φίλου με ξυπνά

Sorry φίλε που είναι λίγο αργά
κάνω πάρτυ και νομίζω σε αφορά…

έμοιαζε λίγο αστείο που ’ρθε τοσο ξαφνικα
βγήκα έτσι μέσ’ στο κρύο, περπατούσα βιαστικά
κι έφτασα κοντά στα φώτα κι είδα εκείνη από παλιά
να χορεύει με έναν άλλο χρόνια τώρα αγκαλιά

Sorry φίλε, μη το πάρεις στραβά
δικαιούμαι αυτό το μπλουζ και φεύγω μετά

Κι έτσι βρέθηκε στην αγκαλιά μου,
κι αυτός λοξά με κοιτούσε
μα εγώ είχα φύγει απ’το κορμί μου
κι η ζωή μου όλη πίσω γυρνά

Sorry ήρθα, έτσι τόσο αργά
ας χορέψουμε αυτό το μπλουζ για μια φορά σωστά
και θα φύγω μετα για τελευταία φορά

Ας χορέψουμε αυτό το μπλούζ κι ας είναι αργά…