Τόλης Νικηφόρου

Ξένες χώρες      

Ραμφίζει μάταια την παγωνιά      

Υστεροφημία      

Ύπαρξη      

Ύμνος ερωτικός      

Χρέος      

χελιδ.ονια στην Άφυτο      

Χειμωνιάτικος ήλιος 2      

Χαμογέλασέ μου      

Φωτιά μέσα στα χόρτα που έρπει      

Φαιά άρκτος      

Ν’ ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα      

Νυχτερινό τοπίο μετά την καταιγίδα      

Να μου διαβάζεις το βαθύ γαλάζιο      

Να μη φοβάστε λοιπόν τον θάνατο      

Να είσαι καλός      

Να γυρίζεις στο φως      

Σύννεφο εσύ κόκκινο στον ουρανό      

Συνέπεια 2      

Συλλέκτης τραυμάτων      

Στον ουρανό      

Στον ουρανό της μνήμης μου      

Στις πράσινες κερκίδες τ’ ουρανού      

Στις κορυφογραμμές του τίποτα      

Στη διάλεκτο της μοναξιάς      

Στάση ζωής      

Στα μαύρα σύνορα      

Σκορπίζει κόκκινα πουλιά στον ουρανό      

Σαν ποίημα μιας εποχής για πάντα ξεχασμένης      

Σαν να κρατάμε με τα χείλη μιαν αχτίδα φως      

Σαν ήλιοι θ’ ανατείλουν      

Σαν      

Πυκνό βελούδινο σκοτάδι      

Πρόταση      

Προδομένες λέξεις      

Πράξη ζωής      

Πράσινα αινίγματα στο φως      

Ποιητής      

Πιστεύετε στα θάυματα;      

Πηχτή σταγόνα      

Πέρα απ’ τις λέξεις      

Πεπρωμένο      

Πατρίδα 1      

Πατρίδα 2      

Πατρίδα 3      

Παράξενο επιφώνημα      

Παντού εκεί      

Παλιές γραφές και θαύματα      

Ουτοπία      

Ουτοπία αναρχικού λούστρου      

Ούτε ένα μυτερό καρφί και σκουριασμένο      

Ούτε ένα ξέφτι απ’ το χαμόγελό σου      

Ουρανός      

Όταν πεθαίνει ένα παιδί      

Όταν ανθίζει κρύβεται      

Όσα για λίγο τιθασεύει η προσμονή      

Όρθιος      

Όνειρο      

Ομίχλη      

Ολάνθιση      

Οικόσημο του χρόνου το αγριόχορτο      

Οι γειτονιές του παρελθόντος χρόνου      

Οι άταφοι Ι      

Οι άταφοι Ι V      

Οι άταφοι Ι Ι      

Οι άταφοι Ι Ι Ι      

Ο τελευταίος καταζητούμενος αντάρτης      

Ο προορισμός του ονείρου      

Ο πόνος της ματιάς που υπήρξε      

Ο πλοηγός του απείρου      

Ο πλοηγός του απείρου 2      

Ο πλοηγός του απείρου 3      

Ο πλοηγός του απείρου 4      

Ο κηπουρός των άστρων      

Ο θάνατος του ποιητή 3      

Ο εσωτερικός εχθρός      

Ο εσωτερικός εχθρός 2      

Ο ανεξερεύνητος λόγος της ουτοπίας      

Το ωραίο ψέμα      

Το χώμα παραμένει χώμα      

Το χάραμα δεν έχει μνήμη      

Το τέλος ε’ιναι πάντοτε θλιμμένο      

Το τελευταίο φως γλυστούσε κατακκόκινο      

Το προαιώνιο ρίγος      

Το μυστικό εξαίσιο άρωμα      

Το μαγικό μπαλόνι      

Το κίτρινο περπάτημα στα χόρτα      

Το κάτι εκείνο και το τίποτα      

Το έσχατο ίσως κύτταρό μου      

Το ανέκφραστο που εκφράζουν      

Τίτλος σε βουρκωμένο ποίημα      

Τι      

Την κοκκινόμαυρη ανεμίζοντας της ουτοπίας      

Τα χρώματα είναι φως      

Τα μυστικά φωνήεντα      

Τα μυστικά αρχεία του κόσμου      

Τα μάτια του πάνθηρα      

Τα δακρυσμένα μάτια τ’ ουρανού      

Ex nihilo      

Λουσμένη στην ομίχλη όπως το Σαββατόβραδο